Portal Województwa Lubuskiego

czas cudów. Życzę nam wszystkim, aby miłość do ojczyzny, troska o małe ojczyzny, o region lubuski połączyła nas. A na ten niezwykły czas życzę prezentów, które spełniają marzenia, czasu, którego nam tak ciągle brakuje dla najbliższych. Pod choinkę mam dla państwa przesłanie Agnieszki Holand: umieć zrozumieć, nie oceniać. Tej refleksji życzę Państwu na czas świąt – mówiła.

Życzenia zebranym złożyła także przewodnicząca sejmiku Wioleta Haręźlak. - Poza tym, że jesteśmy aktywni zawodowo, to przede wszystkim jesteśmy ludźmi, którzy mają swoje marzenia, problemy. Jan Twardowski – znany poeta powiedział kiedyś: „Jeżeli Pan Bóg zamknie wam drzwi, to na pewno otworzy okno”. Życzę, abyście pracą zawodową pamiętali, że jesteście wśród ludzi, że jesteście akceptowani, że cieszycie się na co dzień z małych rzeczy, z których składa się szczęście – podkreślała.

Spotkanie było także okazją do uhonorowania wybitnych Lubuszan. Tytuł „Honorowego Obywatela Województwa Lubuskiego” odebrali Adam Bagiński oraz prof. dr hab. inż. Uniwersytetu Zielonogórskiego Michał Kisielewicz.   

Adam Bagiński - w latach 1961-1966 studiował malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Rok później już związał się z Zielona Górą, gdzie jako artysta tworzył plansze dla sklepów i wytwórni wódek oraz zaprojektował neon dla Kina „Nysa”. Ponad 50 lat artysta tworzy głównie pejzaż ukochanego miasta akwarelą i olejem. Malarstwo jest dla artysty przekazem treści psychicznych, formą dzielenia się własnymi emocjami i przeżywaniem świata. Ważny jest dla niego gest, dotknięcie płaszczyzny. Inspiruje go nieuchwytna forma między nim a rzeczywistością. Tworzy także obiekty i instalacje. W 1995 r. realizacja na III Europa Biennale Niderlansitz w Niemczech. Swą twórczość eksponował na ponad 50 wystawach indywidualnych oraz 150 zbiorowych w galeriach, muzeach, salonach wystawowych w Polsce i na świecie i tam jego dzieła goszczą na stałe. Drobiazgowy realizm cechuje olejne płótna lat 80. i 90. XX wieku: samotne skały, wyrastające pośrodku pustkowia, skalne rozpadliny lub hałdy kamieni wydobyte z mroku intensywnym światłem. Najczęstszym motywem w tym czasie jest naturalny pejzaż Zielonej Góry z perspektywy Winnego Wzgórza, z najbardziej rozpoznawalnymi elementami starówki. Pejzaż i przyroda od lat trzydziestu stanowią zasadniczy motyw twórczości Adama Bagińskiego. Transformacja krajobrazowa i mentalna Zielonej Góry, nowa infrastruktura i ciągła modernizacja i restauracja obiektów zabytkowych stały się kanwą do nowej twórczości artysty. Spojrzenie na obrazy minionego trzydziestolecia ukazuje stopniową i konsekwentną ewolucję formuły malarskiej tego europejskiego już artysty. Ostatnie dzieła wyróżnia odrodzona winnica przy Palmiarni, malowana przez artystę wrażeniowo, w sposób niemal pointylistyczny, z lekko zasugerowanymi pędzlem rzędami pergoli z winoroślami. Począwszy od lat 90-tych artysta zaczyna stopniowo odchodzić od figuracji, co jest najbardziej czytelne w najnowszych dziełach.

NAJWAŻNIEJSZE WYSTAWY KRAJOWE I ZAGRANICZNE:
1. Zielona Góra - 1969, 1978, 1981, 1983, 1984, 1987, 1989, 1993, 1994, 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2005, 2007 i 2018,
2. Niemcy - Achim 1991, Verden 1992 i 1995, Ulcen 1993, Zeven 1995, Bremen 1995 i Cottbus 1996,
3. Francja - Paryż 1996,
4. Austria - 1996,
5. Włochy - 1990 i 1991,
6. Belgia - 2000,
7. Ukraina - 2005,

prof. Michał Kisielewicz - w roku 2019 mija 60 lat nieprzerwanej aktywności naukowo-dydaktycznej profesora, w tym ponad 50 lat pracy w zielonogórskich szkołach wyższych, których rozwój jest w wielu okresach ich historii ściśle powiązany z rozwojem naukowym i aktywnością naukowo -dydaktyczną Profesora. Profesor Kisielewicz rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Zielonej Górze 1 lutego 1966 roku. W okresie 18 lat uzyskał kolejno w 1968 r., 1971 r., 1978 r. i 1984 r., jako pierwszy w zielonogórskim środowisku matematycznym, stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego oraz tytuły naukowe profesora nadzwyczajnego i zwyczajnego nauk matematycznych.

Profesor Michał Kisielewicz posiada ważne dla zielonogórskiego środowiska akademickiego osiągnięcia organizacyjne. Pełnił w okresie minionych 53 lat pracy w zielonogórskich uczelniach wszystkie funkcje akademickie. Był między innymi przez 9 lat dziekanem wydziału, pełnił przez 5 lat funkcję prorektora oraz przez 15 lat funkcję rektora. Był inicjatorem powołania w 1987 roku w Wyższej Szkole Inżynierskiej Wydziału Podstawowych Problemów Techniki oraz powołania w Zielonej Górze w 2001 roku Uniwersytetu Zielonogórskiego w wyniku połączenia Politechniki Zielonogórskiej i Wyższej Szkoły Pedagogicznej. W roku 1997 opracował kompleksowy program modernizacji bazy dydaktycznej Politechniki Zielonogórskiej, który w 2001 r. został rozszerzony, jako program inwestycyjny Uniwersytetu. W okresie pełnienia przez Profesora Kisielewicza funkcji rektora Wyższej Szkoły Inżynierskiej w istotny sposób poprawie uległ ówczesny stan bazy materialnej tej uczelni.

W ramach działalności Profesora Michała Kisielewicza, jako rektora Politechniki Zielonogórskiej i Uniwersytetu Zielonogórskiego wybudowane zostały kolejne obiekty dydaktyczne i socjalne. Uczelnie te pozyskały nieodpłatnie na własność około 400 hektarów gruntów rolnych w bliskiej okolicy Zielonej Góry, około 10 hektarowy park wraz z usytuowanym w nim stadionem sportowym przylegające do terenu byłej Politechniki oraz zabytkowy budynek w centrum miasta na siedzibę rektoratu Uniwersytetu. Do ważnych osiągnięć organizacyjnych należą m.in.:
1. Powołanie Studium Matematyki, Fizyki i Chemii oraz Instytutu Matematyki WSI w Zielonej Górze - 1970 r. i 1979 r.
2. Opracowanie programu inwestycyjnego Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze i realizacja w jego ramach w latach 1981-1987.
3. Organizacja Wydziału Podstawowych Problemów Techniki w latach 1987-1993.
4. Opracowanie programu kompleksowej rozbudowy i modernizacji Politechniki Zielonogórskiej i realizacja w jego ramach w latach 1997-2001.
5. Opracowanie koncepcji powołania Uniwersytetu Zielonogórskiego w wyniku połączenia Politechniki Zielonogórskiej i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze.
6. Opracowanie kompleksowego systemu zarządzania uczelnią.

Profesor Kisielewicz posiada bogaty dorobek naukowy, w skład którego wchodzi ponad 100 artykułów naukowych i 4 monografie matematyczne. Profesor Kisielewicz zainicjował dużą część wymienionych wyżej kierunków badań, a uzyskane w ich ramach wyniki zawarł w także w monografiach wydanych przez Polskie Wydawnictwo Naukowe, Kluwer Academic Publisher i Springer Verlag. Wyniki badań prowadzonych w okresie ostatnich 8 lat i dotyczące teorii wielowartościowych całek stochastycznych uwieńczone zostały istotnymi osiągnięciami porządkującymi teorię tych całek. Podsumowanie tych badań Profesor zawarł w kolejnej, piątej z rzędu monografii, która obecnie znajduje się w druku w wydawnictwie Springer.

Całokształt osiągnięć naukowych Profesora Kisielewicza miał istotny wpływ na uzyskanie przez zielonogórskie środowisko matematyczne uprawnień do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego nauk matematycznych. Był organizatorem lub współorganizatorem kształcenia studentów na wielu nowych specjalnościach, między innymi takich jak: zastosowania matematyki w ekonomii, zastosowania matematyki w bankowości i ubezpieczeniach oraz matematyki przemysłowej. Jednocześnie prowadził intensywne kształcenie młodej kadry naukowej. Efektem tej aktywności Profesora Kisielewicza było wypromowanie przez Niego 14 doktorów nauk matematycznych, z których czterech uzyskało stopnie naukowe doktora habilitowanego.

60-letnia aktywność naukowo-dydaktyczna Profesora Michała Kisielewicza jest ważnym elementem ponad 50-letniej historii zielonogórskiego środowiska matematycznego, w której Profesor odegrał znaczącą rolę, a Jego działalność organizacyjna jest nie do przecenienia w 54-letniej historii powstania i rozwoju zielonogórskiego środowiska akademickiego.

 „Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego” odebrał Michał Mogiła -absolwent Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie oboju prof. Tomasza Miczki oraz studiów podyplomowych Hochschule fur Kunste Bremen w klasie prof. Christiana Hommela.

Uczestnik międzynarodowego kursu mistrzowskiego w Markneukirchen (prof. Ingo Goritzki), kursów kameralnych Deutsche Kammerphilharmonie Bremen oraz warsztatów operowych Junge Oper Schloss Weikersheim odbywających się pod patronatem Jeunesses Musicales Deutschland. Podczas studiów pierwszy oboista European Ensamble For Contemporary Music Bonn oraz Junges Klangforum Mitte Europa Berlin. Współpracuje z takim orkiestrami jak: NFM Filharmonia Wrocławska, NFM Leopoldinum - Orkiestra Kameralna, Filharmonia Gorzowska, Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, Capella Bydgostiensis, Polska Filharmonia Kameralna Sopot, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Brandenburgisches Staatsorchester Frankfurt, Neue Lausitzer Philharmonie - Gerhart - Hauptmann – Theater.

Jeden z twórców orkiestry kameralnej Sinfonietta Hevelius Bremen, z którą wielokrotnie występował jako solista. Brał udział w wielu ważnych festiwalach muzycznych w kraju i na świecie: Warszawska Jesień, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, Usedomer Musik Festival, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern Festival, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej „Muzyka na Szczytach” Zakopane, Milano Musica, International Festival of the Aegean, International Oboe Masterclasses Zielona Góra, Gdański Festiwal Muzyczny. Koncertował w wielu krajach: Niemcy, Holandia, Czechy, Słowacja, Francja, Włochy, Dania, Szwajcaria, Grecja, Chiny. Dyrektor artystyczny i fundator Lubuskiego Festiwalu Muzycznego. Prezes Stowarzyszenia Artystów „Zdolni do wszystkiego”. Od 2008 oboista solista Filharmonii Zielonogórskiej im. Tadeusza Bairda.

Michał Mogiła otrzymał w 2018 roku odznakę honorową "Zasłużony dla Kultury Polskiej". Odznakę nadaje się osobom wyróżniającym się w tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.