Portal Województwa Lubuskiego

Lubuskie to jedno z najmniejszych województw, ale za to niepowtarzalne. Dlaczego? Nie ma w Polsce drugiego tak bardzo zalesionego regionu. Bllisko połowę powierzchni Lubuskiego pokrywają lasy, wśród których znajduje się ponad 500 jezior! Ale Lubskie to nie tylko lasy, grzyby i jeziora. Dzięki wyjątkowej przyrodzie (na naszym terenie znajdują się dwa parki narodowe, siedem krajobrazowych oraz ponad 60 rezerwatów przyrody) oraz obfitym występowaniu wód powierzchniowych region to idealne miejsce do ekowypoczynku, a także do uprawiania sportów związanych z ekoturystyką: geoturystyka, fotosafari, birdwatching, sylwaturystyka, turystyka jeździecka czy turystyka przygodowa.

Wypoczynek przy dźwiękach natury

- Każdy turysta odwiedzający Lubuskie powinien przede wszystkim odwiedzić nasze parki narodowe oraz te o klasie UNESCO. Leżący na pograniczu Park Narodowy „Ujście Warty” to przyrodniczo obszar unikalny. Prawdziwe królestwo dla ptaków i ornitologów. Wystarczy wspomnieć, że na terenie Parku stwierdzono obecność ponad 280 gatunków ptaków, z czego 26 należy do rzadkich lub zagrożonych wyginięciem – podkreśla marszałek Województwa Lubuskiego Elżbieta Anna Polak.

Park Narodowy „Ujście Warty” jest wyjątkowo cennym ornitologicznie obszarem o powierzchni ponad 8 tys. ha, na którym znajdują się unikalne pod względem przyrodniczym tereny podmokłe, rozległe łąki i pastwiska. Całość stanowi jedną z najważniejszych w Polsce ostoję ptaków wodnych i błotnych. Na obszarze Parku stwierdzono obecność około 270 gatunków ptaków, z czego 26 należy do rzadkich lub zagrożonych wyginięciem.
Ujście Warty to również miejsce o wyjątkowo ciekawej historii. W okolicach można napotkać ślady po tajemniczych zakonach joannitów i templariuszy oraz liczne fortyfikacje, w tym pozostałości po potężnych zabudowaniach twierdzy kostrzyńskiej. Walory krajobrazowe Parku sprawiają, że jest on doskonałym miejscem dla turystów. Nadwarciańskie rozlewiska przyciągają ornitologów i miłośników przyrody, a park można też zwiedzić na rowerze.

Perły lubuskiej turystyki

Na południu województwa, także w pobliżu granicy z Niemcami, znajduje się ponad 700-hektarowy Park Mużakowski. Założony w pierwszej połowie XIX wieku przez pruskiego arystokratę, księcia Hermanna von Pückler-Muskau, należy do najwybitniejszych osiągnięć europejskiej sztuki ogrodowej. To jedyny w Lubuskiem obiekt wpisany w 2004 r. na Światową Listę Dziedzictwa UNESCO. Prawdziwa perła naszej turystyki, największy w Polsce i Niemczech krajobrazowy park w stylu angielskim. Jest położony w dolinie Nysy Łużyckiej, na terenie Parku Krajobrazowego „Łuk Mużakowa” w centrum Geoparku „Łuk Mużakowa”. Najciekawsze turystycznie miejsca znajdują się w pobliżu Bad Muskau w Saksonii oraz lubuskiej Łęknicy. Po stronie niemieckiej zlokalizowana jest jego centralna część, z zabudowaniami rezydencjalnymi i ogrodami. Po stronie polskiej znajduje się natomiast naturalistyczny park o powierzchni ok. 500 hektarów. Obie części łączą dwa mosty: Podwójny oraz Angielski. To idealne miejsce do odwiedzenia o każdej porze roku, gdzie w zależności od miesiąca przybiera inną szatę i odkrywa przed nami swoje piękno. W maju przepiękną atrakcję stanowią kwitnące aleje nawet kilkumetrowych azalii i rododendronów.

W sąsiedztwie Parku Mużakowskiego jest mający certyfikat UNESCO Geopark Łuk Mużakowa, którego największą atrakcją są różnokolorowe, pokopalniane jeziorka. To jedyny w Polsce geopark będącym od 17 września 2011 r. członkiem Sieci Geoparków Europejskich UNESCO. Obejmuje on unikatową w skali europejskiej u-kształtną strukturę geologiczną powstałą w efekcie działalności lodowców skandynawskich. Rozciąga się ona na terenie Polski, w powiecie żarskim, gminach Łęknica, Trzebiel, Tuplice i Brody, oraz na ternie Niemiec w Brandenburgii i Saksonii.
Posiada ona charakterystyczne, dla obszarów zaburzeń lodowcowych, ułożenie warstw. Znajdujące się w jej obrębie pokłady węgli brunatnych i innych skał, ułożone są niemal pionowo budując zróżnicowane formy geologiczne. Płytkie położenie wyciśniętych pokładów węgla umożliwiało rozwój podziemnego i odkrywkowego górnictwa węgli brunatnych i kopalin towarzyszących, który trwał tutaj ponad 110 lat. Obecnie najbardziej widoczną pozostałością dawnej działalności górniczej i przetwórstwa kopalin są bardzo liczne w obszarze Łuku Mużakowa zbiorniki kwaśnych wód pokopalnianych. Tworzą one unikatowe w skali kraju pojezierze antropogeniczne, z którym związany jest specyficzne środowisko przyrodnicze.
Unikatowe fenomeny geologiczne prezentowane są w geoparku, po polskiej i niemieckiej stronie dzięki licznym ścieżkom geoturystycznym, z których najbardziej atrakcyjna jest ścieżka „Dawna kopalnia Babina”, znajdująca się pomiędzy Łęknicą i Nowymi Czaplami.

Przeczytaj też: Łuk Mużakowa jednym z cudów Polski

Poczujesz się jak w Toskanii

- Lubuszanie są spadkobiercami cywilizacji dorzecza Odry. Wzdłuż rzeki znajdują się pałace i zamki. W Lubuskiem jest około 250 obiektów architektury rezydencjonalnej – dodaje lubuska marszałek. Dorzecze Odry to również świetny klimat do uprawiania winnic. - Okolice Cigacic, Górzykowa, Milska, Zaboru czy Krosna Odrz. to krajobraz jak we włoskiej Toskanii. Uprawa winorośli na Środkowym Nadodrzu to setki lat tradycji. My od kilkunastu lat odbudowujemy winiarski potencjał regionu. Dzięki temu mamy obecnie 46 zarejestrowanych winnic i jedyne w Polsce „żywe” muzeum wina, czyli Lubuskie Centrum Winiarstwa w Zaborze – podkreśla marszałek Elżbieta Anna Polak.

Centrum zostało otwarte w październiku 2015 r. W Zaborze działa też największa, licząca 35 ha, samorządowa winnica w Polsce. Swoje uprawy prowadzi tutaj 13 winiarzy. Głównym celem stworzenia Lubuskiego Centrum Winiarstwa był rozwój marki oraz potencjału turystycznego województwa lubuskiego, a także budowanie tożsamości regionalnej, integracja środowisk winiarskich oraz odradzanie tradycji związanych z uprawą winorośli i produkcją wina na tych terenach. Centrum spełnia funkcję reprezentacyjną, turystyczną, rekreacyjna oraz muzealną i stanowi bazę naukowo-dydaktyczną umożliwiającą kształcenie studentów na kierunku winiarskim. To również ważne zaplecze w procesie naukowo-badawczym w zakresie enologii.

Lubniewice, czyli Lubuskie w soczewce

Województwo lubuskie nazywane jest często „krainą pięciuset jezior”, choć w rzeczywistości jest ich około sześciuset! Ich ogólna powierzchnia to 13,4 tys. ha. Największe w regionie jest Jezioro Sławskie o powierzchni 8,28 km kw. Niezwykle popularne są także jeziora: Łagowskie, Niesłysz czy tzw. Lubuskie Mazury na północy regionu, a więc jeziora Lipie, Słowa i Osiek.
Województwo przecinają liczne szlaki kajakowe, ponadto działają dobrze wyposażone ośrodki żeglarskie. Miłośnicy kajakarstwa mają do dyspozycji stanice i wypożyczalnie sprzętu. Mniejsze rzeki o brzegach porośniętych gęsto lasem, a także połączone kanałami jeziora stanowią szlaki o różnej długości i zróżnicowanym stopniu trudności, które tworzą idealne warunki dla wypraw z kajakiem.
Jeziora są także rajem dla wędkarzy. W lubuskich wodach występuje ponad 50 gatunków ryb z 80 występujących w całej Polsce!

- Każdy turysta odwiedzający Lubuskie koniecznie powinien odwiedzić także Lubniewice, które mają wszystko to, z czego słynie Lubuskie. A więc niepowtarzalne jeziora, lasy, ścieżki piesze, rowerowe, rezerwaty przyrody, piękny Zamek Książąt Lubomirskich, który stał się prawdziwą turystyczną atrakcją regionu oraz miłość. Lubniewice to przecież historia Michaliny Wisłockiej i unikalny szlak jej imienia, na którym znajduje się choćby Park Miłości – mówi Elżbieta Anna Polak.

Zobacz także: Gdzie najbardziej klimatyczne zielone miejsce w Lubuskiem? Trwa plebiscyt „Gazety Wyborczej” - Supermiasta i Superregiony