Ostatnie pożegnanie senatora Zbyszka Piwońskiego

Pobierz PDF
Zbyszko Piwoński
Fot: Archiwum Senatu RP
W poniedziałek 8 sierpnia odbył się pogrzeb Zbyszka Piwońskiego - znanej i szanowanej postaci na Ziemi Lubuskiej. Był m.in. senatorem III - V kadencji, kuratorem oświaty i wojewodą.

Zbyszko Piwoński zmarł 2 sierpnia w wieku 93 lat. Był senatorem III – V kadencji z okręgu lubuskiego, kandydował z Koalicyjnego Komitetu Wyborczego Sojuszu Lewicy Demokratycznej – Unii Pracy.

Urodził się w 1929 r. w miejscowości Stawiski. Absolwent studiów matematycznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, a także studiów podyplomowych w zakresie organizacji i zarządzania oświatą.

Od 18. roku życia pracował jako nauczyciel, początkowo w jednoklasowej szkole w Marszowie, a następnie jako kierownik szkół w innych miejscowościach powiatu żarskiego. Zajmował stanowisko zastępcy dyrektora Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Banacha w Żaganiu, a następnie – dyrektora Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Krzywoustego w Głogowie. W latach 1969–82 był kuratorem okręgu szkolnego w Zielonej Górze. W okresie 1982–84 pełnił funkcję wicewojewody, a w latach 1984–90 – wojewody zielonogórskiego. - Zawsze będę pamiętała Jego słowa: może nie być szkoły, może nie być w szkole tablicy, bo w edukacji najważniejszy jest nauczyciel - wspomina marszałek Elżbieta Anna Polak.

Przewodniczył Wojewódzkiej Radzie Przyjaciół Harcerstwa i Stowarzyszeniu Przyjaciół Filharmonii. Należał do Stowarzyszenia Uniwersytet Lubuski”.

W Senacie III kadencji był zastępcą przewodniczącego Komisji Nauki i Edukacji Narodowej, członkiem komisji: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Nadzwyczajnej ds. inicjatywy ustawodawczej w sprawie zmiany przepisów o obywatelstwie polskim. W Senacie IV kadencji pracował w komisjach: Nauki i Edukacji Narodowej, Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Regulaminowej i Spraw Senatorskich. W Senacie IV kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, pracował w Komisji Nauki, Edukacji i Sportu.

Był współzałożycielem Parlamentarnego Koła Przyjaciół Harcerstwa i członkiem Parlamentarnego Koła ds. Ludzi Niepełnosprawnych.

W latach 1956–89 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był członkiem założycielem Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi.

Zobacz również