Nagroda nie jest przypadkowa. Pułkownik od ponad 20 lat działa w organizacjach kombatanckich. Był wielokrotnie nagradzany m.in: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżami Zasługi.
Henryk Karliński urodził się 18 czerwca 1926 r. w szpitalu wojskowym w Wilnie. Pochodzi z rodziny żołnierzy zawodowych. Rodzina - matka i trzech synów (ojciec zginął w Katyniu) - w listopadzie 1939 r. wyjechała z Wileńszczyzny i zamieszkała w Poznaniu.
19 czerwca 1940 r. Henryk Karlinski został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec (obecnie powiat Choszczno), a rodzina do lagru w Łodzi (Konstancin). W lutym 1945 r. zostaje wchłonięty w szeregi postępującej na zachód Armii Czerwonej. Do kraju powrócił w kwietniu 1946 r. i wstąpił do oddziałów Wojska Polskiego. Ukończył szkołę oficerską i Akademię Wojskową. W 1967 r. został awansowany do stopnia podpułkownika, a w 1972 r. pożegnał się z czynną służbą wojskową i przeszedł na emeryturę, zostając jeszcze w tym samym roku nauczycielem szkół średnich. Awans na stopień pułkownika otrzymał w 2001 r.
W latach 1993-2005 pełnił funkcje: prezesa Związku b. Żołnierzy Zawodowych. Od 2005 jest członkiem Lubuskiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Kombatantów RP i b. Więźniów Politycznych, gdzie o wielu lat pełni funckję prezesa organizacji. Od 2011 r. jest wiceprzewodniczącym Lubuskiej Rady Kombatantów, Osób Represjonowanych i Stowarzyszeń Patriotycznych (organ konsultacyjny przy zarządzie województwa), członek zarządu Stowarzyszenia ,,Gibraltar 1943''.
W swojej długoletniej służbie wojskowej, pracy w szkolnictwie i działalności społecznej uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi, medalami wojennymi i pamiątkowymi, m.in: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżami Zasługi. Wciąż bardzo aktywny, służący pomocą i rozległą wiedzą historyczną.
