Śródlądowe drogi wodne dzielą się na klasy, określa się je w zależności od maksymalnych parametrów statków, jakie mogą być dopuszczone do żeglugi, wielkości minimalnego prześwitu pod mostami, rurociągami i innymi urządzeniami krzyżującymi się z drogą wodną. Śródlądowe drogi wodne w zależności od klasy dzielą się na drogi wodne o znaczeniu regionalnym i międzynarodowym. Obecnie większość rzek w Polsce nie nadaje się do transportu rzecznego, co spowodowane jest zbyt niskimi klasami żeglowności.
Uczestnicy konferencji jednomyślnie podkreślali, że stan ten należy zmienić. Przywrócenie żeglowności np. Odrze byłoby jednym z aspektów, który przyspieszą rozwój gospodarczy całego województwa lubuskiego. Ponadto, droga wodna E 70, może być wykorzystywana do prowadzenia działań handlowych na poziomie międzynarodowym, gdyż trasa łączy Antwerpię z Kłajpedą, będąc jednym z europejskich szlaków komunikacyjnych wschód-zachód. W Lubuskiem MDM E 70 obejmuje łącznie 123 km, w tym: 70 km odcinek Warty, 47 km odcinek Noteci i 6 km odcinek Odry.
W trakcie spotkania przedstawiono koszty nadania rzekom IV klasy żeglowności. W przypadku Odrzańskiej Drogi Wodnej to koszt ok. 2 mld zł. Pieniądze na inwestycję, która miałaby być zrealizowana do 2030 r., mają pochodzić m.in. z budżetu państwa, funduszy europejskich i kapitału prywatnego.
Modernizacja śródlądowych dróg wodnych przyczyni się przede wszystkim do:
- Wzrostu udziału żeglugi śródlądowej, jako najbardziej proekologicznej gałęzi transportu lądowego, w obsłudze ładunkowej, tym samym do równoważenia systemu transportowego,
- Aktywizacji gospodarczej obszarów usytuowanych wzdłuż głównych szlaków żeglugowych, poprzez poprawę ich dostępności transportowej,
- Poprawy warunków funkcjonowania żeglugi pasażerskiej oraz turystyczno-rekreacyjnej,
- Poprawy bezpieczeństwa powodziowego, tym samym redukcji potencjalnych strat powodziowych,
- Produkcji „czystej” energii elektrycznej, pozyskiwanej z elektrowni wodnych.
Prezentacje:
1. MDM E 70
2. Odrzańska Droga Wodna
