Podczas spotkania urzędnicy zaprezentowali także swoje pasje, bo jak podkreślała marszałek Elżbieta Anna Polak, powtarzając za Dalajlamą, człowiek spełniony, to człowiek szczęśliwy. - Zależy mi na tym, aby w mojej urzędniczej rodzinie każdy taki był, żebyście mieli satysfakcję z pracy, którą wykonujecie – dodała marszałek.
Na podstawie art. 138 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o orderach i odznaczeniach Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 kwietnia 2016 roku za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej
Medalem Złotym za Długoletnią Służbę odznaczeni zostają:
- Czura Lech Jan
- Kowalewska Renata
- Leszczyłowska Krystyna
- Rozbicka Bożena Małgorzata
- Sekuła Teresa Maria
- Stankiewicz Andrzej
- Wielhorska Mariola Donata
- Żbikowski Zbigniew
Medalem Srebrnym za Długoletnią Służbę odznaczeni zostają:
- Hełmiński Andrzej
- Kotońska-Radziszewska Iwona Danuta
- Nawlicka Kamila Barbara
- Stolarska Beata Katarzyna
Medalem Brązowym za Długoletnią Służbę odznaczeni zostają:
- Adamcewicz Magdalena Julia
- Gabrysz-Hryniewicz Małgorzata
- Lipińska Monika
- Łupak Joanna
- Sieniawska-Bogiel Paulina Anna
- Tramś-Zielińska Małgorzata Barbara
„Leopold Skulski. Farmaceuta i mąż stanu”
25 maja br. w holu urzędu otwarto wystawę „Leopold Skulski. Farmaceuta i mąż stanu”. Stworzona przez Główną Bibliotekę Lekarską im. Stanisława Konopki w Warszawie ekspozycja jest swoistą kroniką wydarzeń z życia Leopolda Skulskiego. Powstała ona dzięki bogactwu wykorzystanych źródeł, szczegółowo dokumentujących działalność tego wielkiego Polaka. Był on postacią wybitną, zarówno w wykonywanym przez siebie zawodzie farmaceuty, jak i w sprawowaniu funkcji publicznych, politycznych, gospodarczych i społecznych.
Leopold Skulski urodził się w 1877 r. w Zamościu. Z wykształcenia farmaceuta i inżynier chemik, z zamiłowania działacz polityczny i społeczny, przedsiębiorca aktywnie uczestniczący w życiu zawodowym i publicznym przełomu XIX i XX w., w 1917 r. został prezydentem Łodzi.
Był premierem w latach 1919–20, posłem na Sejm Ustawodawczy II RP, ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Wincentego Witosa, członkiem Trybunału Stanu. W 1923 r. współtworzył firmę Polskie Radio Sp. z o.o. i do 1936 r. był przewodniczącym jej Rady Nadzorczej.
Po niemieckim ataku na Polskę ewakuował się do Pińska. Aresztowany przez NKWD w październiku 1939 r., został przewieziony do aresztu w Brześciu nad Bugiem. Nie są znane miejsce i dokładna data jego śmierci.
Według przypuszczeń części rodziny został zamordowany przez NKWD w Kuropatach w 1940 r., zdaniem innych żył jeszcze w 1947 r., a nawet w 1958 r. Zgodnie z zeznaniami jednego z repatriantów w 1948 r. Leopold Skulski miał pracować w jednym z laboratoriów chemicznych w Uchcie, w obwodzie archangielskim.
Pismo Głównej Biblioteki Lekarskiej im. Stanisława Konopki w Warszawie
